دخترم
دخترم نونهالم، دخترم، دُردانهام ماه تابانم، چراغ خانهام
دستهاي كوچكت وقت نماز باز ميگردد به سوي بي نياز8
خوب ميدانم كه آگاهي از او نور چشمانم چه ميخواهي از او
هر چه را خواهي فراهم ميكند زندگي را شاد و خرم ميكند
بوي گل ميآيد از سجادهات جذبه دارد جا نماز سادهات
روي مهرت بارگاه كربلاست قبله‌گاهت قبلة خون خداست
دوست دارم مُهر چون ماه تو را سجدههاي تند و كوتاه تو را
ميبري تو دستها را سوي او خانهام پُر ميشود از بوي او
چادر گلدار تو چون گلشن است روي تو مثل ستاره روشن است
آسمان گويي بود محتاج تو تا ببيند لحظة معراج تو
آفرين بر تو نمازت را بخوان گفتگو كن با خداي مهربان
دوست دارم نغمة شاد تو را گفتگوي گرم و آزاد تو را
با خدا پاينده پيوند تو باد نقش لب پيوسته لبخند تو باد
از: سيد احمد زدهاني
